ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΨΑΘΟΠΛΕΚΤΙΚΗ

Το ψάθινο καλάθι ήταν η προσφορά του ανθρώπου στην εθνική του κουλτούρα από τα πανάρχαια χρόνια, από τη νεολιθική εποχή μέχρι και σήμερα ακόμη. Μερικές από τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για παράδειγμα στην Αίγυπτο πριν 5.000 χρόνια χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα σε διάφορες χώρες.
Πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται σήμερα, όπως και στο παρελθόν, για τη κατασκευή ψάθινων ειδών είναι, οι βρούλλοι, το «σαμάτζι», οι «βελονίες», το φλούδι και τα «σκλινίτζια». Τα υλικά αυτά τα χρησιμοποιούσαν κυρίως στους Τρούλλους και στο χωριό Ακρωτήρι της Λεμεσού που είναι σήμερα και ο μόνος τόπος παραγωγής τους. Με τα υλικά αυτά κατασκευάζουν μέχρι και σήμερα διάφορα αντικείμενα για τη μεταφορά και φύλαξη των προϊόντων τους, όπως τους διπλούς «φάρτους» τις «σιρίζες» που τοποθετούσαν πάνω στα γαϊδούρια για τη μεταφορά του αλατιού από τις αλυκές, τους φάρτους που κρεμούσαν στον ώμο για τη σπορά, τους κοροκολιούς για τη μεταφορά των ελιών και άλλων τροφίμων για το μεσημεριανό τους, τις ταπατζιές για την τοποθέτηση και φύλαξη των ψωμιών και τα ταλάρια για το στράγγισμα της μυζήθρας «αναρής». Επίσης ύφαιναν τα ψαθιά που τοποθετούσαν κάτω από το στρώμα των κρεβατιών ή στο πάτωμα. Τα ψαθιά αυτά κατασκευάζονταν στην περιοχή Καπουτίου, στο Ακρωτήρι και στην Περιστερώνα Μεσαορίας. Σήμερα κατασκευάζονται από πρόσφυγες Καπουτίου.
Μια άλλη τεχνοτροπία των ειδών ψαθοπλεκτικής με τα φύλλα φοινικιάς ή και ποκαλάμη, με τα οποία έφτιαχναν τους τσέστους και τα πανέρια καθώς επίσης και τα διάφορα διακοσμητικά τοίχου με τις ποκαλάμες από στελέχη σιταριού, ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένα στη Μεσαορία, Καρπασία και στα χωριά της Πάφου. Στις περιοχές Μεσαορίας, Καρπασίας και Μόρφου για να πετύχουν πολύχρωμους τσέστους έβαφαν τις ποκαλάμες, ενώ στην περιοχή της Πάφου χρησιμοποιούσα και χρησιμοποιούν μέχρι και σήμερα χρωματιστά υφάσματα για να τους δώσουν χρώμα. Επίσης πανέρια με χρωματιστές ποκαλάμες κατασκευάζονται σε μικρή κλίμακα από εκτοπισμένους χειροτέχνες στις ελεύθερες περιοχές του νησιού. Οι τσέστοι χρησιμοποιούνται στο σπίτι για το κόψιμο του φιδέ και του τραχανά, για τη φύλαξη των φλαούνων και για την τοποθέτηση των κουλουριών και των ζυμαρικών. Στους τσέστους τοποθετούσαν επίσης την ενδυμασία της νύφης για να την χορέψουν την ημέρα του γάμου.