Τα ασπροπλούμια είναι είδος ξεφτιστού κεντήματος σε άσπρα και βαμβακερά υφάσματα, που γίνονταν σε διάφορες περιοχές της Κύπρου από την Πάφο ως την Καρπασία, Σολιά και Μαραθάσα. Θεωρούνται σύμφωνα με την αρχαιολόγο Αγγελική Πιερίδου το παλαιότερο είδος της λαϊκής κυπριακής κεντητικής. Προσομοιάζει με άλλα κεντήματα της περιοχής που συναντώνται σε χώρες και νησιά της ανατολικής Μεσογείου. Το ξέφτισμα είναι «σταυρωτό» και το κέντημα του είναι συνδυασμός «φαττής» και «τυλιχτής» βελονιάς. Τα σχέδια, που επιτυγχάνονται, είναι αυστηρά γεωμετρικά και σχηματίζουν διαδοχικά ζικ-ζακ, την «καμάρα». Χαρακτηριστικό μοτίβο είναι το «καρυδωτό», το οποίο γίνεται με την ένωση δύο καμάρων σε σχήμα ρόμβων. Σήμερα δεν γίνονται πια, είναι όμως σημαντικά στην ιστορία της κυπριακής κεντητικής γιατί θεωρούνται ο προπομπός του λευκαρίτικου κεντήματος.

Ασπροπλούμια του βελονιού από το πειραματικό εργαστήριο κεντητικής της ΥΚΧ

Ασπροπλούμι του βελονιού σε βαμβακερό ύφασμα με τις κατακόρυφες ενώσεις - Τέλος 19ου αιώνα Λεύκαρα

Ασπροπλούμι του βελονιού σε υφαντό - Πειραματικό εργαστήριο κεντητικής στο κέντρο ΥΚΧ

Βαμβακερός τορναρέτος με κέντημα ασπροπλούμι και τέλειωμα από "κλόσι των κοκκαλιών" - Τέλος 19ου αιώνα Λεύκαρα

Σεντόνι βαμβακερό με κέντημα "ασπροπλούμι του βελονιού" - Τέλος 19ου αιώνα Λεύκαρα